Hayırlı bi iş mi, domatesini al da gel

Okurken dinlemelik

Para ile bir ev alabilirsiniz ama yuva alamazsınız

Bir saat alabilirsiniz ama zamanı alamazsınız

Bir kitap alabilirsiniz ama bilgiyi alamazsınız

Bir ilaç alabilirsiniz ama sağlık alamazsınız

Bir gazete alabilirsiniz ama haber alamazsınız

...

İşte görüyorsun okuyucu

Para değersizdir

Aslında tüm sıkıntılarımızın kaynağıdır

Seni tüm acı ve sıkıntılardan uzak tutmak isterim

Tüm paranı bana yolla bu dertlerle uğraşma

Ben senin yerine sıkıntı çekerim

Nakit olursa sevinirim

Daha önce uyanık, pardon sadık, arkadaşlarınız tarafından telefonunuz böle bi mesajla titreşmediyse de artık biliyorsun :)

Bu giriş az bile okuyucu.

'O kadar çalışıyorum, ailem yolluyor, e bunlar nereye gidiyor'un hesapları arasından çıkamıyorum.

Zaten zengini de, fakiri de ben parası olan öğrenci görmedim, nereye gidiyor sorusuna cevap verebilenin izine ise rastlanamadı bile.

' E evde para kalmamış!!!!! 'la açılan konudan sonra başladı her şey.

Kimseden de destek çıkmadı, çıkamadı tabi ki.

Özetle evcenek battık da diyebiliriz.

Ben demiştim zaten market alışverişini abarttık diye..

Bi marketle de bitmiyor bu iş ya neyse.

Kirayı bayram dönüşü versek yea diye ev sahibini iknayı veya en olmadı valizi göstermeden kapıdan çıkabilme planları üzerinde yoğunlaşıyoruz; nasılsa bayram dönüşü Hanya (öle bi yer varsa) ve Konya yollarından geçmiş olacağız.

Bir diğer gündem maddemizse faturalar.

Şimdilerde doğal gaz ve suyla ev sakinlerini vuran kasırganın ardından elektrikten gelecek güneş, değilse bile hafif yağmur haberlerini bekliyoruz.

7-24 açık laptoplarımıza, çalıştırdığımız onca makineye rağmen iyimseriz.

Kara haber tez duyulur çünkü, bak hala gelmedi.

Biliyorum ben saçma ama lütfen tesellime laf etme okuyucu.

Hatırlarım da annemlerin muhabbetiydi bunlar.

'Şu markette un ucuz diğerinde de yağ kampanyadaymış' derlerdi konuşurlarken, bizimse 'bi ceket gördüm kampanyadaymış, bi pantolon aldım ki fiyatına inanmazsın'la sınırlıydı alışımız verişimiz.

Birde baktım ki dün yaa bu bizim pazarda ne kadar pahalı, marketten alsak daha iyi sankilerle uğraşıyoruz.

Ah annem yaa dedim.

Sorumsuz kızın şimdi sorumluluğun alasıyla meşgul.

Ama gerçekten pazar mı, ya paranı ya canını mı belli değil.

Sorarım bi domatesin kilosu 5tl olabilir mi yaa?!

Tek taş hayallerim değişiyor, e yaşam şartları naparsın :)

Yok maalesef yok; şöyle zengingillerden, ailesi beni sevmeyipte verelim parasını toz olsun diye çekimi hazırlayan, bi sevgilim de yok.

Bu markanın Türkiye temsilcisi de diyebilirsin artık bana.

Sanırım para durumu düşünce espri seviyesi de ona eşlik edebiliyor işte.

Aslında bana hep 'minyon tiplisin', 'aaa ünivesiteye mi gidiyosun, sölemesen anlamazdım'

gibisinden aşağılamalar yapıldıysa da 

(Hatta ben tatile eve gittiğimde bir gün karşı komşu teyze balkondan seslenir:

-Kızım ne vardı liseyi dışarda okuyacak ananın dizinin dibinde olaydın ya?

-??!!!?

-Şimdiki gençlerin de gözü dışarda.

-Ben üniversite okuyorum (rezil ettin mahalleye be, olmayasıca) teyze!

-Erken mi başlattılardı okula seni?)

işte bu bayram bunu avantaja dönüştürmeyi düşünmüyor değilim.

Şööle saçlarımı iki örsem de uygun bişeyler giysem harçlık kapar mıyım ki?

Denemek gerek..

Bu yazının kitap tavsiyesi de George Orwell'in Paris ve Londra'da Beş Parasız adlı eseri olacak.

Aklıma o geldi işte nedense :)

Yazarın en sevdiğim eseri Bin Dokuz Yüz Seksen Dört'tür onu da anmadan geçmeyeyim nası okunası bir yapıttır kendisi anlatılmaz, okunup görülür.

Bir postun daha sonuna gelmişken günün anlam ve önemi üzerine;

Günün Dinlemeliği