Hayatla iletisimde: Hayat Buysa Üstü Kalsın Dicem de, Öğrenciyiz Bozukluk da Lazım Oluyor

10 Ocak 2012 Salı

Hayat Buysa Üstü Kalsın Dicem de, Öğrenciyiz Bozukluk da Lazım Oluyor

Her yarım saatte bir yeni saç modelleri deniyorum,
selam verene çatıyorum,
çikolata bile yemek istemiyorum (evet, çok şaşırtıcı)
bir de önümdeki zar zor ricalarla fotokopi çektirilmiş notlara uzaylı gibi bakıyorum.
Üstelik de izin alamadığım için iş yerinde bunları yapmaya çalışıyorum.
Ne dedin?
Ha, evet.
Final haftasındayım okuyucu.

Duvardaki çatlağa bile yarım saat boyunca bakıp içinde ev, araba, çoğunlukla da x ve y'ler görebiliyorum.
Hayatın anlamını çözsem, nirvanaya falan ulaşsam bu sıkıntılı ruh halimin sonucunda bir işe yarardı;
huzur bulurdum belki ama ne mümkün.
Daha dönem içinde ne işlemişiz onu çözmeye uğraşıyorum.
Buncadır yazmıyorum da şimdi bunlarla sizi sıkmaya mı geldim?
Hayır.

Nolucak bizim bu sonumuz onu tartışmaya geldim.
Tahmin ederim hepiniz görmüşsünüzdür bu resmi nette.


İş, okul, aile, dershane, kurs vs...
Hiç sormuyoruz kendimize; şu an ne yapıyorum, aslında ne yapmak istiyorum diye.
Seçmeden bedellerini ödüyoruz kararlarımızın.
Belki de istemediğimiz bir bölümü okuyoruz,
belki de sevmediğimiz bir işte çalışıyoruz.
Daha fazlasını elde edebilmek için, en iyisi bizim olsun düşünceleriyle.
Ama en iyisi değildir her zaman seni mutlu edecek olan.

Demiyorum ki her şeyi bırak,
ferrarini sat ve bilge ol.
(aslında en iyi tavsiyem olurdu)

Sadece arada da olsa kendine ayıracak zamanın olsun.
O yüzden finallerin de olsa, yarın önemli bir toplantın ya da dershane sınavın..
En azından bir beş dakikanı ayır ve gerçekten ne yapmak istiyorsan onu yap.
Mesela ben şu an elimde kahvem klavyemin başında olmak istiyorum ve öyleyim.
Yarın mı?
Yarın yine iş ve notlara çalışmak olabilir kaderimde ama şu beş dakika benim
ve zamanımı tüm beş dakikalık molalara ihtiyacı olan okuyuculara şu an bende çalan şarkıyı hediye etmekle değerlendireceğim.

Çünkü biliyorum okuyucu
benimde okuduğum yazıların çoğunda yaptığım gibi
filozofluk taslamış,
hayat ile beş dakika ne alaka yea,
diyecek; gerçekten denemeye değer görmeyeceksin.
Olsun, bari şarkıyı dinle dedim :)

Resimdeki gibi rahatlığı arayarak değil onu yaşayarak hayatı geçirmeniz,
bozukluklara üstü kalsın da diyebilecek kadar gönlü de cüzdanı da zenginlerden olmanız dileğiyle...

dip not: blogumu annem ya da ananem ele geçirmedi,
bizzat benden geliyor bu olgunluk diye de övüneyim :D

4 yorum:

  1. Şuan baya bir mola vermiş durumdayım.Yarın misafirim gelecek ve ev uççuyor.:)Bir anca başlayım artık yeter bu mola.:P:)Hayatta her zaman istediğimiz olmuyor.O zaman istediğimiz ufak tefek elimizde imkan olanları en azından yapmalıyız.Bazen şımartmalı insan kendini.:)

    YanıtlaSil
  2. huyumkurusun: yorumunu görmek ne güzel koşuşturmalar yoruyor insanı ama hayatta onlardan ibaret kolay gelsin hepimize :)

    YanıtlaSil
  3. çikonata ye çikonata bak iyi gelir valla :)

    YanıtlaSil
  4. neslinnce; deneyeceğim :))

    YanıtlaSil

Fikr-i Beyan: